1- در محيطهاي جامد
1-1- شكل : گرد(Circular) نامنظم(Irregular), و يا رشتهاي(Rhizoid) ( طبق شكل شماره يك در آخر استاندارد .)
1-2- اندازه: قطر پرگنه برحسب ميليمتر اندازهگيري ميشود.كلني هايي كه قطرشان كمتر از يك ميليمتر ميباشد نقطهاي مينامند .
1-3- رنگ : رنگ پرگنه و آيا رنگيزه موجود در آب محلول است و يا نامحلول
1-4- تيرگي : آيا شفاف است يا كدر
1-5- برجستگي : ( طبق شكل 2 آخر استاندارد .)
1-6- سطح : آيا سطح پرگنه صاف است يا خشن , كدر است و يا براق
1-7- لبه : ( طبق شكل شماره 3 آخر استاندارد .)
1-8- قوام : آيا پرگنه به آساني با آب آميخته ميشود ؟ اگر آميخته ميشود آيا محلول يكنواختي به دست ميآيد و يا آن كه به صورت دانه دانه است .
1-9- بو : آيا پرگنه بودار است و يا بدون بو؟
2- در محيطهاي مايع :
2-1- مقدار رشد : ( هيچ ـ كم ـ متوسط ـ زياد )
2-2- پرده در سطح محيط مايع
الف : پرده يا پوستهاي وجود ندارد
ب : پرده يا پوسته سطح وجود دارد كه اين پوسته ممكن است با تكان دادن پاره شود يا نشود .
2-3- كدورت : كدورت يكنواخت و يكسان و2-4- ته نشست
الف : ته نشت وجود ندارد
ب : ته نشست وجود دارد كه در اين صورت يا با تكان دادن متلاشي ميشود و يا نميشود .
پس از پايان كشت , سوزن دوباره روي شعله سترون ميگردد .
نكته1)گرم كردن سوزن بايد تدريجي باشد. زيرا دماي زياد باعث پاشيده شدن ميكروارگانيسمها به اطراف و احتمالا سر و صورت آزمايش كننده ميگردد .
نكته2)در كليه موارد به منظور اطمينان از روش كشت، به كار بردن محيط شاهد فاقد نمونه، توصيه ميشود
محيطهاي كشت را متناسب با نوع آزمايش ميتوان به دو صورت مايع و جامد تهيه كرد .
1- محيط كشت مايع :
محيطهاي مايع به علت نداشتن آگارد در تركيب خود به صورت جامد در نيامده و متناسب با نوع ميكروارگانيسم و آزمايشهاي مورد نظر ميتوان آنها را در لولههاي آزمايش ـ ارلن ماير و يا ظروف ديگر مورد استفاده قرار داد .
2- محيط كشت جامد :
محيطهاي جامد به علت دارا بودن آگار در تركيب خود به صورت جامد بوده و متناسب با ميكروارگانيسم ها و آزمايش هاي مورد نظر ميتوان آنها را در لوله ظروف پتري و يا ظروف ديگر مورد استفاده قرار داد .
2-1- كشتهاي جامد در لوله را ميتوان به صورتهاي زير تهيه كرد .
2-1-1- كشتهاي عمقي ( عمودي ) (Stab Cultures) :
حدود 5 الي 10 ميلي ليتر از محيط كشت را در لوله آزمايش ريخته و به طور عمودي ميگذارند تا محيط بسته شود.
سپس ميكروارگانيسمها را توسط سوزن كشت به طور عمقي در مركزاين محيط كشت ميدهند .
2-1-2- كشت در داخل محيط جامد(Shake Cultures):
به لولههاي آزمايش محتوي محيط كشت جامد پس از ذوب شدن كه تا 45 درجه سلسيوس سرد شده است. باكتري مورد نظر را افزوده و لوله را بين دستها تكان ميدهندتا باكتريها كاملا با محيط كشت مخلوط شوند , سپس لوله آزمايش را به طور عمودي قرار ميدهند تا محيط بسته شود .
2-1-3- كشت شيب دار(Slant (slope) Cultures ) :
حدود 5 ميلي ليتر از محيط كشت جامد (ذوب شده) در لوله آزمايش و يا لولههاي كوچك ديگر ريخته ميشود و پس از سترون كردن آنها را به صورت كج به گونهاي ميخوابانند كه سطح محيط كشت شيب دار باشد .
ميكروارگانيسمها را با سوزن كشت در عمق و سطح و يا به وسيله سوزن كشت با نوك حلقهاي ( لوپ ) در سطح شيب دار كشت ميدهند .
2-2- كشت جامد در ظرف پتري ـ كه به سه صورت انجام ميگيرد :
2-2-1- كشت خطي در سطح محيطهاي جامد در ظرف پتري:
با اين روش ميتوان ميكروارگانيسم را بطور خطي توسط سوزن كشت نوك حلقهاي ( لوپ ) در سطح محيط جامد كشت داد .
2-2-2- كشت در سطح محيط :
در اين روش توسط پي پت مقدار مشخص از رفت معيني از ميكروارگانيسم را در سطح محيط جامد ريخته و با ميله پخش كننده , كاملا در سطح محيط ميگسترانند .
2-2-3- كشتهاي دو لايه :
در اين روش كشت مايع باكتري ( سوسپانسيون باكتري ) به محيط كشت ذوب شده (حرارت 45 درجه سلسيوس ) افزوده ميشود. در صورت لزوم باكتري را با لايه نازكي از همان محيط كشت ميپوشانند و پس از بسته شدن محيط ظرفهاي پتري را به طور واژگون در گرمخانه قرار ميدهند تا از ريختن قطرات آب درسطح محيط جلوگيري گردد .
2-3- انواع محيطهاي كشت ـ محيطهاي كشت را از نظر تركيب شيميايي و دارا بودن مواد غذائي يا مواد باز دارنده ميتوان به چند دسته تقسيم كرد .
2-3-1- محيط كشت انتخابي (Selective) :
اين محيطها براي جدا كردن يك يا دستهاي از ميكروارگانيسمها بكار ميروند و به علت دارا بودن مواد بازدارنده، از رشد ميكروارگانيسمهاي ناخواسته جلوگيري ميكنند مانند محيط برد باركر جهت جدا كردن استافيلوكوكوس اورئوس و يا محيط S.S براي سالمونلا و شيگلاو يا محيط داراي نمكهاي صفراوي براي جدا كردن كلي فرمها .
2-3-2- محيطهاي كشت غني كننده (Enrichment) :
اين محيطها معمولا در مواردي به كار ميروند كه تعداد ميكروارگانيسم مورد جستجو در نمونه غذائي كم بوده و يا به علت وجود زياد ميكروارگانيسمهاي ديگر جدا كردن آن با اشكال مواجه است.اين محيطها با تركيب خاص خود از نظر pH و مواد غذائي امكان رشد براي ميكروارگانيسم مورد نظر را فراهم ميكند،مانند محيط گوشت پخته براي جدا كردن استافيلوكوكوس اورئوس .
2-3-3- محيطهاي كشت افتراتي ( جدا كننده ) (Differential) :
محيطهايي هستند كه ميكروارگانيسمهاي مختلف در آن ويژگيهاي خاص خود را نشان ميدهند , مانند محيط هاي خون دار كه در آن نمونههاي هموليتيك و غير هموليتيك از هم جدا ميشوند . و محيط مك كانكي آگار كه در آن كلي فرمهاي تخمير كننده لاكتوز پرگنههاي قرمز ميدهند . در حالي كه باكتريهاي رودهاي كه قادر به تخمير لاكتوز نيستند مانند سالمونلا پرگنههاي بي رنگ به وجود ميآورند .
هودهای ميکروبی و کشت سلول
1- مطئن شويد که محيط هود از کار قبلی تميز شده است. برای اطمينان بيشتر يکبار ديگر به طور کامل داخل هود را با الکل 70 درصد بادستمال بدون کرک پاک کنيد.
2- به مدت حداقل 15 ذقيقه چراغ UV داخل هود را روشن نمائید(مرطوب بودن سطح داخل هود با اکل اثر اشعه را بيشتر می نمايد. اين نکته بسيار دارای اهميت است که اثر UV در هنگامی که چراغ داخل هود خاموش بوده و مؤثرتر است همچنين در اتاق های کشت در هنگام استفاده از UV محيط بايد کاملا" تاريک باشد).
3- بعداز خاموش کردن چراغ UV هود را روشن نموده و 5 دقيقه صبر نمايد.
4- بايد توجه داشت که برای جلوگيری از الودگی در هود شايد به يک تکنيک بسيار دقيق آسپتيک خوب نياز است نه کاملا" به يک عملکرد معجزه آسای هود.
5- اعتماد به عمل فيلتراسيون هوا در جهت عملکرد موثر هودها کمی قابل تامل است و هميشه در صدی خطا وجود خواهد داشت. بنابراين اين هودها هرگز نمی توانند به طور کامل و 100% موثر بوده ولی می توانند احتمال الودگی را به ميزان بسيار زيادی کاهش دهند. در نتيجه وجود هوای تميز با تهويه مناسب دراتاق
6- جهت رسيدن به حداکثر راندمان کاری و اطمينان مستمر از عملکرد يک هود، کنترل مرتب آن بسته به شرايط استفاده ، تعداد استفاده کننده ها لازم و ضروری است.
7- هودهای مذکور بايد در محلی ايزوله و جدا از ساير قسمت های آزمايشگاه و جريانات شديد هوائی کار گذاشته شوند ( دور از دها و پنجره ها ، هواکش ها،خنک کننده ها و همچنين بدور از رفت و امدهای زياد کارکنان)
8- از ظروف آهنی يا چوبی برای نگهداری نيتروژن مايع يا حمل و نقل آن استفاده نمايد.
9- نيتروژن مايع بی رنگ، بی بو، بی مزه و کشنده است. نيتروزن مايع به سرعت ميزان اکسيژن محيط و بافت و هر قسمتی که روی آن ريخته شود ا کاهش داده و باعث ايجاد Saffocation می گردد. بنابراين هرگز نبايد برای کنترل آن داخل ظرف را ديد. مزه يا بو نمود زيرا به سرعت استنشاق می گردد. به همين خاطر نيتروژن مايع بخار می شود باعث کاهش شديد غلظت اکسيژن هوا شده و ممکن است باعث سرگيجه ، بی هوشی و حتی مرگ گردد.
10- نيتروژن مايع بی نهايت سرد است و يکی از مهمترين و حساس ترين نقاط بدن چشم ها است که به سرعت پس از تماس کوچک با نيتروژن مايع صدمات جدی می بيند.
11- نيتروژن مايع مشاهده شدنی نيست وقتی در معرض هوا قرار می گيرد ابر بخار تشکيل شود فقط رطوبت است در حالی که گاز نيتروژن به تنهايی قابل ديدن نيست.
12- پس از استفاده باقی مانده نيتروژن مايع را فقط در محيطهای سرباز و فقط روی زمين خالی نمايد.
13- ظروف نگهداری نيتروزن مطلع در جای تميز و خشک بدور از رطوبت ، مواد تميز کننده و مواد شيميايی يا ساير خورنده های شيميايی نگهداری کنيد . اين ظروف را فقط با آب يا محلولهای دترجنت ضعيف بشوئيد و سپس خشک نمائيد.
14- ميزان بخار شدن نيتروژن مايع بسته به زمان، موقعيت و شکل ظروف نگهداری و نحوه استفاده از ان متفاوت است. بازو بسته نمودن مستمر يا حرکت دادن ظرف حاوی نيتروژن از ميزان اثر سرمازائی می کاهد . سطح نيتروژن مايع را در ظرف هر هفته بايد اندازه گيری شود و مطمئن باشيد که به اندازه کافی بوده تا به مواد نگهداری شده در آن صدمه وارد نشود.
15- اگر نيتروژن مايع سريعتر از حد معمول بخار می شود بايد نسبت به تغيير ظرف نگهداری و محيط نگهداری آن اقدام نمود.
16- در مواقعی که شخصی بوسيله نيتروژن مايع دچار سرگيجه شد يا کمی بی هوش گرديد او را به محيطی که کاملا" باز باشد ببريد و از يک پزشک کمک بگيرد. اگر تنفس برای او مشکل است از اکسيژن استفاده نمايد و در صورت قطع ان از تنفس مصنوعی استفاده کنيد ، او را گرم نگهداريد تا پزشک از راه برسد.
17- اگر نيتروژن مايع روی دست ، پا و يا صورت بريزد بايد محل آسيب ديده را با دمای طبيعی بدن به سرعت هر چه بيشتر گرم نگهداشت، پوشش ناحيه را بايد از پوست جدا کرد و ناحيه را بايد از پوست جدا کرد و ناحيه را در حمام آب 42 تا 45 درجه سانتی گردد غوطه ور کرد.
نظرات شما عزیزان: